Çanakkale şüphesiz deniz ürünleri açısından çok zengin bir kent. İstanbul’a gelen balıkların önemli bir bölümü Saros Körfezi’nden geliyor. Yalova bu zenginliği yansıtan bir lokanta.
Son zamanlarda İstanbul’da moda olan ama nedense Ege’deki lezzeti pek tutturamayan otlardan bir tanesi de deniz börülcesi. Deniz börülcesi güzel de, taze olunca kara börülcesinin tadına doyum olmuyor. Yalova lokantasına giderseniz kara börülcesi olup olmadığını sorun. Taze domates sosu ile çok güzel hazırlıyorlar. Lokantanın çok başarılı olduğu diğer bir öğün ise ızgara ahtapot. Aliminyum folyoya sarıp az soya sos ve tereyağı ile pişirmişler. Suyunu kaybetmemiş. Yemek çok lezzetli. Tek sakıncam aliminyum folyonun ısınınca zararlı olduğunu doktor arkadaşlardan duymam. Fırına giren balıklar için artık yağlı kağıt kullanmak bu sakıncayı ortadan kaldırabilir. Ahtapot kadar başarılı olmasa da Yalova’nın kalamar ızgarası iyiydi. Yerli kalamar kullanmaları bir artı.
Bütün bunlar bir yana, benim en sevdiğim ve başka yerde kolay kolay bulamayacağınız ara sıcakları kendi suyunda ve azıcık zeytinyağı ile sote ettikleri iki ayrı kum midyesi oldu: Akuadis ve fasulye diye adlandırılan küçük, yassı ve adeta cilalı kum midyesi (tallarines). Pişim tam kıvamındaydı, yani midyelerin kabuğu açılmış ama içleri kurumamıştı.
Yörenin emsalsiz ve taze küçük deniz taraklarını pişirmekte maalesef başarılı olamamışlardı. Taraklardan şikayet edince ikinci kez pişirme nezaketini gösterdiler ama sonuç değişmedi. Buna karşılık hepimize birer doğal ve çiğ istiridye getirdiler. Üzerine iki damla limon sıkılıp azıcık karabiber eklenip tek lokmada yenilmesi gereken istiridye kanımca dünyanın en lezzetli nimetlerinden biri.
Tavsiye Yemekler
- Kara börülce
- Kalamar ızgara
- Izgara ahtapot
- Kum midyesi