Krependeki İmroz Restoran

Krependeki İmroz Restaurant 1982’den beri şu andaki dört katlı mekânında. Ben ilk kez 90’ların sonunda burada yemek yedim. Solo olarak ve en üst katta. Ondan sonra kaç kez gittiğimi hatırlamıyorum ama hep kalabalık gruplarla gittik. Sonuç hiç değişmiyor. Belli bir düzeyi hep tutturuyorlar. Hafta sonları ve tıklım tıklım dolu oldukları zaman servisin aksadığını gördüğüm oldu. Ama garsonların çoğu işinin ehli. Öte yandan kalabalık günlerde de mutfağın performansı aynıydı. Mezeler iyi de, şu sıralar İmroz’a gitmek için bir neden daha var: Kuzu kokoreç sarma. Refik harika pişirirdi. İmroz’un başında üç eski kuşak ve kurucular Tanas’la Spiro Bey’lerin rahle-i tedrisinden geçmiş üç beyefendi var: Vasıl Okumuş, Mustafa Yıldırım ve İrfan Kara. Kuzu sarmayı kendi damak zevklerine göre, güveçte pişiriyorlar. Dereotu, taze soğan, domates, kuru soğan ve maydanozla… Ekmeğinizi bana  bana yersiniz. Bahse girerim ki çok sevdiğim ve gençliğimin geçtiği İstiklal Caddesi’nde zaman zaman gördüğüm çatık kaşlı insanlar iyi bir meyhanede yemek yeseler yaşamın güzel taraflarını da görmeye başlar ve ‘kendi mahallelerinden’ olmayanlara kötü gözle bakmayı bırakırlar. Ne dersiniz; ilkokul tahsili gibi meyhane adabını öğrenme de ‘Uygarlık 101’ adı altında zorunlu ders mi olmalı?

Vedat Milor